කවිය - සීමාවක් ඇතුව ලියවෙන නිදහස් සිතුවිල්ල...

චානක :
බුදල්මි ආමි    ලු
සිතු සේ ලීව   ලු

විජ්ජුයි මේඝ  ලු

කුවේර නිවස ලු

චානා ආව       ලු

මේලෙස කීව  ලු

සතුට පමණයි ලු

පුරාණ වැලක් ලු

අනුරාධ :

ගොතලා හෙළුව චනා....

වනනවා මෝඩ චනා....

හිතනව වැඩිය චනා....

නොකරන් රට්ටු හිනා....

දැකලා මේවා හිනා...

යනවා ඉල ඇදිලා...

අපි ඇයි කල් කාලා...

නටන්නේ මේ බයිලා... 

චානක :

නිසඳැස් සඳැස් ලෙස කවි වල වර්ග දෙක යි
දෙපිලක් අතර වාදෙට ඉන් සඳැස හොඳ   යි
සිව්පද වුණත් පද හතරක් විතර නොවෙ   යි
එළිවැට එළිසමය ලෙස තව නීති ගොඩ   යි

සැමට එක පදෙන් නැතුවට යොදාලා
මුලට, අගට මෙන් එළිවැට තබා   ලා
කටට සවි අරන් තාලෙට කියා      ලා
කරට කර වරෙන් වාදෙට හැපී      ලා

අනුරාධ :
නිසදැස් කවි සිතා ලියනා වැනි රචනා...
නොහැක වයන්නට කවි මෙන් මේ වචනා...
වැඩ මිස නොවෙයි මම කවි ගැන බොරු මවනා...
ඇති නොවැ දෙඩුව හිස් බස් මුලු ලොව රවටා....