බඹරා...

චානක:
තලන බඹරු, මල් නොතලන සමනල් ලු...
දනිමි බාඳුරා කෘමියන් කන මල්          ලු...
දාස් පෙතිය මල වටේට මැස්සන්         ලු...
නෙළුම් මලකි හිරු කුමරා එනකං       ලු...

අනුරාධ:
එමල මෙමල සොය සොය යන සමනල්ලු...
නැතුව සොයන මල වෙයි සැම කනස්සලු...
නොසොයා ලොවෙත් නැති වන මල් දැකුම්කලු...
වැඩක් බලා දිවි ගෙවපන් නැසෙනසුළු...

චානක:
පිරුන   මල් ඇතත් පැණියෙන්, දැකුම්ක  ලු
සමන   ලුන් සොයන සමහර සමලොල්   ලු
කියන   එපා, කියනු වැනිය ඇද කකු       ලු
ගමන   උඩින් භයංකරයි සකි කුරු          ලු

අනුරාධ:
ගජ සෙයියෙන් වනනා ඔය බොරු වාග..
කටේ මිසය නැත කොහෙවත් ප්‍රායෝග..
මලක් නිසා නැත සැප විඳි කිසිම සග..
අසව් බලව් නොම දොඩ මෙන් කලි මාග..

චානක:
නොමැත අදහසක් මාඝගෙ සම්බන්දේ...
කාලිදාස මෙනි මං කවි පටබැන්දේ...
ගුත්තිල මෙන් නොවේ නොගනිමි හිතට වදේ...
නියමයි අනර්ඝයි ඔබ ලියු හතර පදේ...